القای بیهوشی ،اداره بیمار و بهوش آوردن؛ تکنیک وهنری است که به دست توانای گروه بیهوشی صورت می گیرد، هدف از ريكاوري با دقت مراقبت كردن از بيماران پس از عمل جراحي كه در حال بهوش آمدن هستند در مقابل اثرات داروهاي بيهوشي كه ممكن است بطور آني بروز كند.  اين كار ضروري ميباشد زيرا در طول دوره ريكاوري مكانيسمهاي حفاظتي معمول بيماران ممكن است كامل نباشد و مراكز حسي درست عمل نكند.

 

      - مراقبتهاي تخصصي در دسترس بطور قابل توجهي عوارض و مرگ و مير پس از عمل جراحي را كاهش ميدهد.

 

      - كاركنان و تجهيزات و آلات دقيق و ماشينهايي كه مورد استفاده قرار ميگيرد بايد بيشترين هماهنگي را با هم داشته باشند.

 

      - ريكاوري فرصت ممتازي براي بررسي و اقدامات درماني پس از بيهوشي فراهم ميكند زير در آن امكان استفاده از پرسنل مجرب و امكانات آزمايشگاهي فراهم ميباشد.

 

      - ريكاوري بواسطه نزديك محوطه اتاق عمل قرار ميگيرد و به يكي از راهروهاي اصلي كه به اتاق عمل ختم ميشود مستقيم وصل ميشود. اين امر دسترسي به اتاق عمل را آسان ميكند و از راهرو و مسير اسانسور كه مراجعين مرتب از آن رفت و آمد ميكنند اجتناب ميشود و اجازه ميدهد پاكيزگي ريكاوري در سطح بالايي همچون اتاق عمل حفظ شود. در كل اين تدابير امكان صرفه جويي در وقت براي جراحان و متخصصين بيهوشي و پرستار و گروه بيهوشي فراهم ميكند.

 

      - در بيشتر بيمارستانها به ازاي هر اتاق عمل 2/1و1 تخت ريكاوري كافي ميباشد. جداسازي جنسهاي مخالف لازم نيست چون بيماران از محيط اطراف خود آگاه نيستند تا درست وقتي كه براي انتقال به تختشان آماده ميشوند. هر چند ميتوان از پرده هاي براي جداسازي بيماراني كه لازم است استفاده كرد.

 

      - سرپرستي پزشكي از بيماران در ريكاوري به عهده متخصص بيهوشي ميباشد. ريكاوري توسط پرستاراني كارآزموده و ماهر و با تجربه اداره ميشود. كاركنان كارآزموده ريكاوري نبايد در ديگر بخشهاي بيمارستان چرخانده شوند.

 

     - پرستاران و پرستارهاي كارآزموده ميتوانند خدمات ارزنده اي ارائه بدهند.

 

     - طبق مقررات يك پرستار براي هر سه مريض كافي ميباشد. هر چند وقتي كه چندين بيمار High Risk در ريكاوري وجود دارد به پرستاران بيشتري احتياج ميباشد.

 

      - مدت ماندن در ريكاوري و زمان مرخص شدن:

 

1- متخصص بيهوشي تصميم ميگيرد كه چه مدت بيمار بايد در ريكاوري بماند و چه زماني بايد از ريكاوري مرخص شود. هر بيماري در ريكاوري ميماند تا هوشياري كامل بدست آورد و رفلكسهايش برگردد و اثرات داروهاي بيحسي برگردد و علائم حياتي پايدار باشد.

 

2- هنگامي كه بيمار آماده انتقال از ريكاوري است بايد بطور كامل هوشیارو علائم حياتي Stable باشد. خونريزي و درناژ ترشحات بايد تحت كنترل باشد. برگه هاي ثبت در پرونده بايد كامل باشد با تمام اطلاعات ضروري در مورد بيمار قبل از آنكه بيمار منتقل شود. بيمار نبايد از ريكاوري منتقل شود تا متخصص بيهوشي اجازه ترخيصش را بدهد.

 

    - مواد و تجهيزات

 

1- از تجهيزات نصب شده شامل خروجي لوله كشي مركزي ساكشن و اكسيژن در محل هر بيماري خروجي اكسيژن و ساكشن سوار شده بر روي ديوار و فشار سنج جيوه اي و يك مونيتور ECG و خروجي برق مناسب و تكيه گاهي براي قرار دادن محلولهاي تزريقي و يك منبع ساكشن يكبار مصرف و كاتترهاي اكسيژن و سرنگها و نيدلها. روشنايي كافي و هواي مناسب و تهويه شونده و حداقل دو خط تلفن براي ريكاوري ضروري ميباشد. پرستاران بايد يك سيستم پيجينگ براي ياري رساندن ضروري داشته باشند.

 

2- از تجهيزات و وسايل ديگر در ريكاوري شامل:

 

a. وسايل و تجهيزاتي براي تشخيص و درمان تهويه نامناسب: آمبوبگ با ماسك و ماسكهاي شفاف و رسپيراتور و Air way نازال و Air way دهاني و لارنگوسكوپ و لوله هاي داخل تراشه و برونكوسكوپ و ونتيلاتور و چادر اكسيژن و ماشين بيهوشي و دستگاه Humidification و امكانات دسترسي به ABG و سيني توراكوتومي و ست تراكوستومي.

 

b.  تجهيزاتي براي تشخيص و درمان مشكلات قلبي و گردش خون: الكتروكارديوگراف و اسيلوگراف براي اندازه گيري فشار شرياني و ستهاي كت دان وريدي و داروهايي براي بالا و پايين آوردن فشار خون و داروهاي كارديو تونيك و مايعات مقتضي و نيدلها يا كاتترهاي پلاستيكي براي جايگزيني مايعات و خون و يك دستگاه الكتروشوك.

 

C.  تجهيزاتي براي تشخيص و اداره عملكرد كليوي مثل ظرفي براي اندازه گيري برون ده ادراري.

 

D.  وسايل اندازه گيري دما و نيز خنك سازي و پتوي گرم كننده.

 

e.  يك ترالي كامل احياي قلبي ريوي(ترالی اورژانس)

 

f.  كليه داروهاي متنوع كه ممكن است احتياج شود. داروهاي ضد درد مخدري و باربيتوراتها و فنوتيازينها و برونكوديلاتورها و ديورتيكها وازوپرسورها و آنتي هيستامينها و آنتي بيوتيكها و كورتيكواستروئيدها و عاملين قلبي عروقي.

 

g. برانكاردها بايد مخصوص بوده و ثابت باشد بطوري كه امكان دسترسي به بيمار آسان باشد و بتوان آن را به سمت بالا يا پائين خم كرد.

 

      مراقبت های عمومی

 

1- پس از اتمام جراحي و بيهوشي بيمار برروي برانكارد قرار داده ميشود و به ريكاوري برده ميشود با مراقبت توسط توسط متخصص بيهوشي يا پرستار بيهوشي.

 

نرده هاي كنار تخت بالا آورده ميشود و كمربند بطور مناسب بسته ميشود. صورت بيمار به سمت استيشن پرستاري و در اصلي قرار ميگيرد تا اينكه پرستار با كمترين تلاش او را تحت نظر داشته باشد. بيمار غيرهوشيار به پهلو قرار ميگيرد جهت حفاظت از راه هوايي او و به حداقل رساندن اسپيراسيون مواد استفراغي.

 

2-سایر توجهات:

 

a. نام بيمار

 

b. تشخيص بيماري و نوع جراحي

 

c. تكنيك بيهوشي و روش بكار گرفته شده. اگر داروي شل كننده و يا مخدر استفاده شده است بايد ثبت شود.

 

d. انواع و مقدار مايعات و نيز خون جايگزين شده.

 

e. علائم حياتي كه در پايان جراحي ثبت شده

 

f. هرگونه عوارض و مشكلات در طول عمل جراحي

 

g. اطلاعاتي در مورد تنفس و ثبت علائم حياتي و بكارگيري داروهاي ضد درد و extube بيمار.

 

3- وقتي كه بيمار به ريكاوري وارد ميشود اكسيژن با يك تيوپ بيني نرم و قابل انعطاف به داخل بيني بيمار هدايت ميشود و يا از طريق يك ماسك صورت شفاف. بيمار به دقت مواظبت ميشود و يك ثبت كامل از علائم حياتي و داروهاي مصرف شده صورت ميگيرد. پوزيشن بيمار هر ساعت تغيير داده ميشود و تشويق ميشود به سرفه كردن و تنفس عميق در فاصله هاي زماني معين. اگر لوله تراشه بيمار خارج نشده است به راحتي ميتوان آن را با يك T-piece به دستگاه مرطوب كننده وصل كرد. احتياج به اكسيژن و يا ونتيلاسيون بايد با بررسي گازهاي خون شرياني مشخص شود چونكه افزودن اكسيژن ميتواند هيپوونتيليشن را مهار كند و از افزايش paco2 و اتلكتازي جلوگيري نمايد.

 

4- داروهاي ضد درد بطور معمول بكار گرفته ميشود هر چند اين داروها بايد با احتياط بكار گرفته شوند جهت اجتناب از تضعيف تنفس و گردش خون در بيماري كه هنوز تحت تاثير بيهوش كننده ها و جراحي قرار دارد. مرفين 2-3 ميلي گرم يا دوز معادل از مخدرهاي ديگر در صورتيكه IV داده شود قادر است تسكين سريع و حتمي و مطلوبي را فراهم كند.

 

5- مشكلات عمومي و رايج بلافاصله در دوره پس از عمل جراحي ميتواند شامل انسداد تنفسي و نارسايي تنفسي و كاهش فشار خون و كاهش حجم خونريزي پس از عمل و آريتمي قلبي و نارسايي قلبي و بيقراري و برانگيختگي فوق العاده و درد و استفراغ و اليگوري و تشنج و ايست قلبي مي باشد.

 

6- كاهش فشار خون و برانگيختگي فوق العاده و درد بيشترين مشكلات شايع در ريكاوري ميباشند كه بايد سريع درمان شوند.

 

7- بيماران با جراحتهاي آلوده يا بيماريهاي واگير از ريكاوري مستثني هستند.

 

8- در خصوص تشعشعات خطرناك بيماراني كه جهت درمان تومورهاي بدخيم برايش راديم القا شده است بايد جدا از بيماران ديگر در ريكاوري نگهداري شود. فاصله مناسب به ازاي هر 10 ميلي گرم راديم القا شده 35 سانتي متر ميباشد.

 

   واحد مراقبت های ویژه

 

   - ريكاوري در بيمارستانهاي زيادي گسترش پيدا كرده است و شامل بخش مراقبت ويژه ميباشد بطوريكه در بيمارستانهاي بزرگ شامل يك واحد مراقبت ويژه جراحي و يك واحد مراقبت ويژه پزشكي و يك واحد مراقبت ويژه قلبي ميشود.

 

   - بيماراني كه نياز به تاخير دارند و بايد مدت طولاني بمانند جراحيهاي ويژه و درماني و يا مراقبت قلبي از اين قبيل براي چندين روز كه پذيرفته ميشوند در اين واحدها تا آنها بطور كامل از جراحي و يا مشكل پزشكيشان ريكاوري شوند.

 

                     استاندارد ها

 

     انجمن بيهوشي امريكا(A.S.A) براي مراقبتهاي بعد از عمل استانداردهايي به شرح ذيل دارد كه در اكتبر 1994 توسط اين انجمن تنظيم شده است.

 

اين استانداردها براي مراقبتهاي پس از بيهوشي در تمام نقاط دنيا بكارگرفته ميشود. اين استانداردها ممكن است قدم فراتر گذاشته و براي قضاوت در مورد مسئوليت متخصص بيهوشي بكار رود. آنها گرايش دارند به تقويت كيفيت مراقبت از بيمار اما نميتوانند پيامد هر بيمار ويژه را ضمانت كنند. اين استانداردها براي اصلاح و بازنگري سيستم و بررسي سير تكاملي تكنولوژي و نيز پايش آآن ايجاد شده است.

 

     استاندارد 1

 

همه بيماراني كه بيهوشي عمومي و يا بيهوشي لوكال و يا مراقبت مونيتورينگ بيهوشي دريافت كرده اند بايد تحت مراقبهتاي ويژه پس از بيهوشي(Post anesthesia management) مناسب قرار گيرند.

 

1- يك واحد مراقبت پس از بيهوشي (PACU) يا محلي كه براي مراقبتهاي بعد از عمل فراهم شده اماده باشد براي پذيرش بيماران جهت مراقبتهاي بعد از بيهوشي. همه بيماراني كه تحت مراقبتهاي بيهوشي قرار گرفته اند بايد همراه با دستوراتي ويژه از متخصص بيهوشي مربوطه جهت اجرا براي آن بيماربه PACU يا مكاني معادل آن پذيرش شوند

 

2- جنبه هاي پزشكي مراقبت در ريكاوري بايد از خط مشي ها و روشهايي كه توسط گروه بيهوشي مورد بازبيني و تصويب قرار ميگيرد تبعيت كند.

 

    استاندارد 2

 

بيماري كه در حال انتقال به ريكاوري ميباشد بايد توسط يكي از افراد تيم بيهوشي كه از وضعيت بيمار آگاه است همراه شود. بيمار بطور مستمر در طول انتقال با مانيتورينگ و حمايت مقتضي نسبت به وضعيت بيمار مورد ارزيابي و درمان قرار مي گيرد.

 

   استاندارد 3

 

به محض ورود به ريكاوري بايد يك گزارش شفاهي به پرستار مسئول ريكاوري توسط فردي از گروه بيهوشي كه بيمار را همراهي مي كند داده شود.

 

1- وضعيت بيمار در زمان ورود به ريكاوري بايد ثبت شود.

 

2- اطلاعاتي در خصوص وضعيت قبل از عمل بيمار و نيز در مورد جراحي و بيهوشي اش به پرستار ريكاوري داده ميشود.

 

3- فرد بيهوشي همراهي كننده بيمار بايد تا زماني كه پرستار ريكاوري بيمار را تحويل بگيرد و مسئوليت مراقبت پرستار از آن بيمار را قبول كند در ريكاوري بماند.

 

   استاندارد 4

 

وضعيت بيماران بايد بطور ممتد در ريكاوري مورد ارزيابي قرار گيرد.

 

1- بيمار بايد با روشهايي منطبق با وضعيت پزشكي بيمار مونيتورينگ اكسيژن و تهويه گردش خون و دماي بدن شود. در طول ريكاوري از داروهاي بيهوشي اصول و روشهاي چندي وجود دارد كه بايد بكار گرفته شود مثل استفاده از پالس اكسي متر براي سنجش اكسيژناسيون خون در نخستين فاز از ريكاوري. استفاده از پالس اكسي متر در طول ريكاوري بيماران زايماني كه بيحسي ناحيه اي جهت زايمان واژينال دريافت كرده اند لازم نيست.

 

2- يك گزارش كتبي درست در مورد دوره ريكاوري بايد تنظيم شود. استفاده از يك سيستم امتياز بندي مناسب براي هر بيمار در مورد زمان ادميت به ريكاوري و مدت زماني كه در ريكاوري بسر ميبرد و زمان ترخيص از ريكاوري توصيه ميشود.

 

3- سرپرستي عمومي پزشكي و هماهنگي در مورد مراقبت از بيمار در ريكاوري بايد تحت مسئوليت يك متخصص بيهوشي باشد.

 

4- در آنجا بايد اين مصلحت انديشي وجود داشته باشد كه در هر لحظه بتوان از يك پزشك قابل در اداره كردن عوارض و احياي قلبي ريوي براي بيماران در ريكاوري استفاده برد.

 

    استاندارد 5

 

مسئول مرخص كردن بيماران از ريكاوري يك پزشك ميباشد.

 

1- معيارهايي براي ترخيص بيمار از ريكاوري وجود دارد كه بايد براي دپارتمان بيهوشي يا هيئت پزشكي ثابت شده باشد. اين معيارها بر حسب اينكه بيمار بعد از ترخيص از ريكاوري به يك تخت بيمارستاني و يا به يك واحد مراقبت ويژه و يا به يك واحد استراحت كوتاه مدت يا به خانه خواهد رفت تا حدودي تغيير ميكند.

2- در نبود پزشك مسئول ترخيص پرستار ريكاوري بايد مشخص كند كه بيمار معيارهاي ترخيص را دارد. نام پزشكي كه مسئوليت ترخيص بيمار را مي پذيرد بايد در برگه ثبت آورده شود.

نظرات شما عزیزان: